Ζήλια ανάμεσα στα αδέρφια

   Η αδελφική αντιζηλία είναι μια αναμενόμενη, και φυσιολογική και υγιής απάντηση του μεγαλύτερου παιδιού στη γέννηση του νέου αδελφού ή αδελφής.

   Τα παιδιά είναι φυσικό να ζητούν κατ' αποκλειστικότητα την προσοχή, τη φροντίδα και την αγάπη των γονέων τους . Δεν θέλουν να μοιραστούν τίποτα (αυτό θα το μάθουν σιγά – σιγά) .

Η αδελφική αντιζηλία εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους 

•  Επιθετικότητα που απευθύνεται συχνότερα προς την μητέρα , αλλά μπορεί να απευθύνεται και στο μωρό , τον  πατέρα , τους συμμαθητές , τον εαυτό του .

• Αταξίες .

• Παλινδρόμηση ( διαταραχές ύπνου , τραυλισμός , δάχτυλο στο στόμα , βρέξιμο κρεβατιου , άρνηση σίτισης και μωρουδίστικη ομιλία ).

• Προσκόληση συνήθως στη μητέρα και αυξημένες απαιτήσεις .

   Οι γονείς μπορεί να αισθανθούν έκπληξη , αμηχανία ή ακόμα και απογοήτευση βλέποντας το μεγαλύτερό τους παιδί να ζηλεύει , παρά τις συντονισμένες προσπάθειές τους να το προετοιμάσουν κατάλληλα πολύ πριν γεννηθεί το αδελφάκι του.

   Μπορεί να υπάρχουν περίοδοι που η ζήλια γίνεται πιο έντονη .Κάτι τέτοιο παρατηρείται στην ηλικία των 4-5 μηνών που το μωρό χαμογελάει, λέει συλλαβές και τραβάει το ενδιαφέρον της οικογένειας και των ξένων , αλλά και στο τέλος του πρώτου χρόνου που το μωρό γίνεται πιο κινητικό και εισβάλει όλο και περισσότερο στο χώρου του μεγαλύτερου παιδιού .

   Με την πάροδο τυ χρόνου και τις επαναπροσαρμογές που συμβαίνουν, το μεγαλύτερο αρχίζει να αισθάνεται σίγουρο για τη νέα του θέση στην οικογένεια , με το κύρος και τα προνόμια της ηλικίας του .

   Επιπρόσθετα , συνήθως αναπτύσσει μια ξεχωριστή σχέση με το μικρότερο αδελφάκι , που μεγαλώνοντας ανταποκρίνεται περισσότερο και αλληλεπιδρά μαζί του.

   Η σωστή αντιμετώπιση της παιδικης αντιζηλίας από τους γονείς

• Η εκδήλωση ζήλειας από το μεγαλύτερο παιδί είναι μία υγιής συμπεριφορά .

• Πρέπει να αποφεύγονται διατυπώσεις του τύπου << μεγάλος /η – μικρός /η >> και τα παιδία να καλούνται με τα ονόματά τους .

• Οι γονείς ενθαρρύνονται να αφιερώνουν κάθε μέρα έστω και λίγο ατομικό χρόνο στο μεγαλύτερο παιδί .

• Τα παιδιά ωφελούνται αναπαράγοντας δραστηριότητες φροντίδας με τις δικές τους κούκλες / αρκουδάκια .

• Οι γονείς θα πρέπει να αποφύγουν σημαντικές αλλαγές στη ζωή του μεγαλύτερου παιδιού για λίγο. Η μετακίνηση σε ένα νέο κρεβάτι ή νέο δωματίο , η έναρξη παιδικού σταθμού ή εκπαίδευση τουαλέτας θα πρέπει ιδανικά να συμβούν λίγους μήνες πριν τον ερχομό του μωρού .

• Οι γονείς θα πρέπει να είναι ανεκτικοί με παλινδρομήσεις στη συμπεριφορά του μεγαλύτερου παιδιού καθώς τα περισσότερα πισωγυρίσματα στην ανάπτυξη είναι προσωρινά .

• Οι γονείς μπορούν να επιτρέπουν στο μεγαλύτερο παιδί να εκφράζει λεκτικά τα αρνητικά του συναισθήματα προς το μωρό . Σε καμία περίπτωση όμως δεν επιτρέπεται η άσκηση σωματικής βίας εναντίον του .<< ποτέ δεν χτυπάμε >>.

• Μέσα από την ασφάλεια της οικογένειας και την τήρηση της ισονομίας και του σεβασμού της ατομικότητας του κάθε παιδιού θα επέλθει σταδιακή ομαλοποίηση των σχέσεων ανάμεσα στα αδέλφια. Τα παιδιά θα μάθουν να μοιράζονται για όλη τους την ζωή αντικείμενα,πρόσωπα και συναισθήματα.

Πηγή: Παρακολούθηση της ανάπτυξης των παιδιών στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Αθήνα: Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού